Речник косовско-метохиског дијалекта

ше̄јта̑н  и ше̑јтан , ше̄јта̏на  м.   ђаво, обешењак, препредењак :   Је̏дан ше̑јтан .   Бугар.   Арап.  камо је прешла реч из старојеврејског šejtan  им. отпали од Бога анђео,   ђаво,   враг   сотона.   Фиг. препреден и лукав човек.

Речник говора јужне Србије

шејтан   ( јевр.   ( тур.   şeytan )  м   ђаво; обешењак.   „Из Ба́њу и́де шејтан дево́јче”   (нар. пес.)   ( Врање ).
шејтан  м   коров.   „Очи́сти до́бро пчени́цу од шејта́н, па тьг гу ва́ри”   ( Доње Требешиње ).

Речник говора Прошћења

ше́јтан , , м.  — ђаво, враг.  —   Шејтани те однијели!