Српски рјечник

1.   до̏ста ,   genug , satis  [ cf.   довољане , довољно , [ унатрч ] ]: доста  је твога ; доста  је његова ; доста  ка’ и Балатина .
2.   До́ста , f.   hyp.  v.   Достана .

Речник косовско-метохиског дијалекта

До̏ста , До̄сте̑  ж.   и.   хипокор. од   Доста̏на . — У В.   2.   До́ста  ж.   RJA. исто тако .       У ДК. забележено у Призрену 1766 год.:   Мати Доста .

Речник дубровачког говора

до̏ста  прил.   довољно, много, превише.  –   До̏ста ви̏ше тво̀јијех лудо̀стӣ! Би̏ће до̏ста о̀во̄ што и̏ма̄.  – О̀т сӯше̄ су по̏ља до̏ста стра́дала.