Српски рјечник

а̀ир   [*] , m.   vide   хаир .

Речник говора јужне Србије

аи́р  м   ( ар. )   ( тур.   hayir )   срећа; корист. Приликом успешне погодбе на пијаци каже се:   „Аи́р нека је!”  и „Аи́р да видиш!" „Аир да не ви́диш!”   (клетва).

Речник говора Прошћења

а̀ир , , м.  — корист.  —   Нијесам од онога жита аира видио.